عشق شاید یه باره...

نمیدونم از کجا شروع کنم... سخته .. این روزا خیلی سخته ... چک کردن پروفایلی که واسه تو نیست خیلی سخته...

خیلیا شاید بگن : جمع کن خودتو بابا این بچه بازیا چیه...

ولی الان میفهمم وقتی نتونی به کسی دیگه ای باز دل ببندی چقدر سخته...

دلم تنگ میشه برات.. خیلی .. نباید اینا رو بگم اما به همین احساس قسم جای دیگه ای ندارم واسه گفتنش...

هیچ کس نیس که بتونم باهاش درد و دلمو بگم ...

شاید عشق همین یه باره که واسه آدم اتفاق میوفته...

هیچ وقت تکراری و از یاد رفتنی نیست، فقط آدم سعی میکنه بسازه با شرایطی که بهش تحمیل میشه...

این چند وقت انقدر تحت فشارم که حوصله خودمم گاهی ندارم.. از بیشتر کارام عقب موندم حتی سر کارمم تو فکرم...

خیلی وقته دلم میخواد بنویسم و خودمو خالی کنم .. اما کو مجال نوشتن؟؟

دلم مرد دیگه ..

تو نباشی به چه درد میخوره وقتی دیگه نمیتونم به کسی بدمش...

مگه چیزی هم ازش مونده؟؟

نمیگم کاش یادم باشی، کاش دلت بخواد منو چک کنی.. نه...

کاش تموم آرزوهایی ‌که واسه زندگیت داری رو ببینی ..کاش فرد لایقت کنارت باشه ...

کاش دل کوچیکت غصه دار نشه ...

من با هر زوری باشه خودمو سرپا نگه میدارم...

هرچند خیلی وقتا به پایان دادن این زندگی فکر کردم...

برچسب‌ها: دلتنگی, غم, کاش

درد و دلم.....